Donderdagavond stond voor ASV 3 de tweestrijd met de buren van Velp 1 op het programma. Beide teams zijn veilig en doen ook niet meer mee om de titel. Het ging dus alleen om de eer en dat levert vaak de mooiste partijen op.
In de eerste anderhalf uur gebeurden er twee ongelukken, waardoor ASV 3 tegen een even onverwachte als ongewenste 0-2 achterstand aankeek. Edwin Peters gaf pardoes een stuk weg. Een poging om met een vrijpion in de vijandelijke stelling nog iets te doen, liep op niets uit. Erik Wille was intussen zonder enig nadeel uit de opening gekomen. Een goed moment voor een remiseaanbod; vooral ook omdat Erik meer zakdoeken nodig had dan bedenktijd. Onze captain liet zijn remiseaanbod echter vergezeld gaan van een enorme blunder. Na een schijnoffer stond Erik een pion en een stelling achter.
Erik en Edwin vervolgden de wedstrijd als toeschouwer en daar beleefden ze veel meer plezier aan. Een snel rondje langs de borden leerde dat Paul Schoenmakers aan het topbord na een kwaliteitsoffer met een ontplofte koningsstelling zat, maar Wouter drukte niet meteen door en Paul bleef dapper staan. Ronnie Eggink had slechts een klein nadeel tegen Koen Maassen van den Brink, maar op de lange termijn leek het ingewikkeld om overeind te blijven. Jan Groen had heel geniepig een kwaliteit tegen een pion gewonnen. Mocht het misgaan op bord 1 en 2, dan moesten de punten van alle overige spelers komen voor een 4-4. Bij Jan hadden we hoop. Ook Rik de Lange speelde makkelijker dan zijn tegenstander. Alleen was de remisemarge wel enorm groot. Robert Naasz moest van de teamleider remise afslaan en op winst spelen. Dat deed hij wel buitengewoon nauwkeurig. Er gloorde een steeds groter wordend voordeel. Ben Gussinklo zat als in zijn beste dagen te combineren. Ook daar mochten we op een punt hopen. De verwachtingen optellend dreigde 3,5, dus een kleine plus moest gewonnen worden of een min-stelling moest niet verloren gaan.
Velp 1 maakte zich niet zo druk om onze rekenexercities. Zij scoorden gewoon punten en dat rekent het makkelijkst. Ronnie miste een matje, terwijl hij juist sterk aan het keepen was. Koen was onverbiddelijk. Ben Gussinklo zorgde voor de 3-1. Knappe partij! Jan Groen moest in een waanzinnig ingewikkeld slotstuk in remise berusten. En helaas lukte het Rik ook niet om van niets iets te maken. Remise! (2-4). Paul Schoenmakers bleek van elastiek. Elke keer als hij omgeduwd dreigde te worden, veerde hij weer terug. Dat lukte tot Wouter van Rijn ineens een fraai matje in de stelling vlocht. Het duel was beslist, maar gelukkig kreeg Robert de beloning voor zijn vechtlust. In het eindspel harkte Robert het punt binnen.
Op 16 mei sluiten we dit seizoen af in de sportzaal van ons clublokaal als we tegelijk met de poule van ASV 1 en 2 daar de gemeenschappelijke slotronde spelen. Dat wordt een spektakel.
Verslag: Erik Wille
