SOS-competitie: ASV 2 – ASV 1 Broedermoord in optima forma willen we meer!

Toen de teamindeling en de poules voor het komende seizoen bekend werden, had het tweede al gauw een groepsapp. En in die groepsapp ging het maar over 1 ding: Als we dit seizoen maar winnen van het eerste, vanaf dag 1 werden er snode plannen gesmeed, tactieken bedacht, verschillende opstellingen en nog veel gekkere dingen die we hier maar niet noemen. Arrogant als we waren bedachten toen ook dat als we van het eerste zouden dat we ook net zo goed konden proberen kampioen te worden, ach waarom ook niet. De kampioensplannen verdwenen na een terechte nederlaag in de vorige ronde al wat naar de achtergrond dus werd het weer tijd voor ons eerste plan.

Een paar weken voor de wedstrijd werd het plan definitief, de sterkere jongens zouden wat zakken op de borden om onderaan de punten te pakken en bovenin de degelijk spelers die halfjes moesten keepen en punten moesten stelen. De teamleider begon met psychologische oorlogsvoering, informeerde opzichtig bij de captain van het eerste of hij al een opstelling had, onder druk bedacht de teamleider van het eerste een opstelling op alfabetische volgorde (ik heb vernomen dat ze de volgende ronde op geboortedatum achter het bord plaatsnemen 😊). Wel zo handig voor ons was dat dat op elo best een normale opstelling was, behalve dat Jan een paar borden lager zat, dus we zaten precies zoals wij het wilden hebben.

Op de wedstrijddag bleek al gauw het gewenste effect, Sasa zag de bui al hangen, kon alleen maar verliezen op bord 1 en kwam niet opdagen (okay, hij had zich vergist in de speeldatum maar dat stond niet zo mooi in het verhaal). Geluk aan onze zijde dat het eerste zo sportief was niemand uit het publiek te trekken om in te vallen op bord 1 want ze speelde tenslotte uit en dan kan dat niet. Al wandelend scoorde Ronnie het broodnodige punt op de hoogste borden. Jan kwam degelijk uit de opening met een plus, normaal voldoen voor minstens remise tegen een topspeler als Tom maar niemand hoeft nog uitleg waarom hij alles in de volgende 10 zetten weggaf.

Roy kwam minstens 300 elopunten te kort tegen Rob maar daar was tijdens de partij niks van te merken, alle problemen die Rob hem voorschotelde werden vakkundig gepareerd en een met een gelijkstaand eindspel in beider tijdnood leek een halfje aanstaande, helaas schakelde Rob toen over op “beastmode” en dat werd Roy toch te veel. Op bord 4 speelde Martin een degelijke pot tegen een degelijke Dirk. Dirk probeerde in het midden en eindspel van alles maar onze teamleider gaf zoals het hoort geen krimp en haalde uiteindelijk het beslissende halfje binnen.
Op de onderste 4 borden moest het gebeuren maar Ruben vergiste zich ins onze nieuw aanwinst Michel, die speelt nauwkeurig en wachtte op het juiste moment om Ruben te verschalken. Zelf had wist ik al een zeker een week dat ik tegen Toon moest, gewoon een goed voorgevoel. Rustig voorbereid op een speelwijze tegen de moderne verdediging van Toon, iets meer ruimte pakken rustig gaan staan en het simpel houden. Toon bereikte wel gelijkspel maar wel met zijn koningin het midden, het vinden van de correcte zetten kostte hem veel tijd en toen te tijd wegtikte besloot ik de stelling op de koningsvleugel te openen. Iets vlotter spelend greep Toon gelijk mis en zijn stelling stortte als een kaartenhuis in elkaar. Na 3 wanhoopsoffers vond hij het genoeg geweest.

Philippe struikelde al vroeg tegen de opening van Jan, het bleef bij struikelen. Telkens de goede zetten vindend bleef hij op de been en keerde in het middenspel terug in de partij. Toen Jan misgreep met een afruil bleef er een gewonnen pionneneindspel over voor Philippe. Hij rekende rustig alles uit en won het eindspel precies op 1 tempo.  Als toetje Nico op bord 8 tegen invaller Ben (vandaar dat Ben ook niet op alfabetische volgorde zat), 2 gambieters tegen elkaar, beide bekend met de opening en dat werd een leuke felle strijd. Nico met wit mocht gambieten, zag de pion niet meer terug maar bleef druk houden, dreiging na dreiging werd gevonden maar ook weer gepareerd, lang leek er niks meer in te zitten maar aan het einde bezweek Ben toch en mat met de zware stukken op de onderste rij volgde.

4,5 Punt binnen en dus de wedstrijd! Is ons seizoen nu klaar?! Nou nee, we zijn net begonnen en blijken nu weer alles in eigenhand te hebben, en dus worden we weer arrogant! Nog 3 potjes winnen en dan zijn we kampioen!

Verslag: Theo Jurrius

Scroll naar boven