In de vorige ronde mochten we aantreden in de mooie speelzaal in Wilp tegen Voorst 1. Waar het tegen ons vierde nog mooi onze kant op viel gebeurde dat die middag niet. Quirine was ook daar weer als eerste klaar met weer een punt op zak. Bij Steven fluctueerde de engine bar gedurende de partij behoorlijk met uiteindelijk zijn winst. Mooiste winst was die van Jacques: met een heus dame-offer trok hij de partij prachtig naar zich toe. Bij “de rest” was het verhaal redelijk eentonig en thematisch. Een ieder stond net ietsje minder, gelijk of net ietsje beter en ging uiteindelijk ten onder tegen de taaiheid en ervaring van de tegenstander. Vijf nullen en daarmee een 5-3 nederlaag.
Nu in ronde 4 ASA 2 op bezoek. Quirine was helaas verhinderd, maar Bob Kooij was bereid gevonden om voor haar in te vallen. Zou Bob wat prijs geven van z’n openingsvoorbereiding voor het komende Tata Steel Chess toernooi? Of Ben? Dat waren enkele belangrijke vragen vandaag. Verder was iedereen tot de tanden voorbereid voor de grote stadsderby in de kolkende schaakarena Vlamoven 22. Gelukkig zónder supportersrellen en vuurwerk deze keer. In de loop van de middag raakten felle buien het dak van de arena, wat een gruwelijke herrie veroorzaakte, maar eigenlijk alleen maar bijdroeg aan de derbysfeer.
Het verloop van de middag.
Roy Vink, bord 1, had met zwart na de opening de stukken prima staan met wat druk op de tegenstander. Wit probeerde onder de druk uit te komen maar miste een combinatie, waardoor hij een volle kwaliteit verloor. De tegenstander was hier zo “misselijk van zichzelf” van, dat hij besloot om maar meteen op te geven. In de resterende stelling viel verder ook niets meer te halen. 1-0
Op bord 5 speelde Steven Braun met zwart een Dame-Indische opening, waarbij na een paar zetten wat pionnen werden geruild en wit het initiatief had. Steven probeerde het initiatief over te nemen door alle stukken te ruilen. De Dame, paarden en lopers gingen van het bord. De tegenstander bleef het initiatief houden maar het was in balans. Toen maakte wit een klein foutje wat Steven uiteindelijk een pion opleverde. Steven bood hier remise aan, omdat het een nogal lastige stelling was en daarnaast stonden we voor én had hij nog een afscheidsfeestje van z’n werk. De tegenstander accepteerde het remiseaanbod. 1,5 -0,5
Bob Kooij speelde op het 8e bord met wit z’n favoriete opening: het Morra-Gambiet. Zijn tegenstander deed er echt alles aan om het Bob lastig te maken maar Bob behaalde keurig de remisehaven. Bob bedankt voor je invalbeurt én het belangrijke halve puntje! 2-1
Ondertussen bracht Ronnie Eggink (wit) tegen Ronald Engelen op bord 2 in een Dame-gambiet z’n tegenstander in de verdrukking. En Ronalds witveldige loper beet zich stuk op de witte pionnen. Al snel ging er een zwarte pion van het bord en later nog een. De zwarte stukken hadden zich intussen wel vrijgevochten, maar twee pionnen achter was gewoon te veel en Ronnie voerde de stelling gemakkelijk naar winst. 3-1
Dat gaat lekker zo! De teamoverwinning bijna in de pocket?
Helaas. Jacques Boonstra (bord 7 met zwart), verloor hierna z’n partij. In een door wit rustig opgezette Konings-Indische partij met Lg5 en Lf4 gevolgd door e3 had zwart al makkelijk gelijk spel. Hierna probeerde Jacques met e5 -> Lg3 Pfe4 -> Lh2 het initiatief over te nemen. Helaas werd het paard op e4 overbelast en ging na gedwongen Dame ruil dit paard verloren en einde partij. 3-2
Links naast mij, op bord 3, speelde Ruud Wille. In het kort: het was een leuke partij waarin Ruud op een gegeven moment wat kansjes kreeg op de Koningsstelling van de tegenstander. Maar daarna ging er ook van alles mis, toen Ruud het tegenspel van wit onderschatte en het nodige overzag. Gevolg was stukverlies en nog een lelijke penning op de koop toe. Het slot was kansloos. Reactie van Ruud in het interview achteraf: “Mijn tegenstander trof ik een paar weken terug op de vrijdagmarkt bij de kraam van de Vietnamese loempia’s. Al pratend kwamen we op de wedstrijd die toen in het verschiet lag en de kansen daarin voor beide teams. “Misschien moeten we wel tegen elkaar”, zei hij toen en, ja hoor op de wedstrijddag was het inderdaad zover. Misschien binnenkort nog maar eens even napraten bij uh…. de loempiakraam!”. 3-3
Tja, dus niks makkelijke teamwinst want we staan gewoon weer gelijk. De druk rust nu op Ivo van der Gouw en Ben Gussinklo om alsnog voor de overwinning te zorgen. Nou, lekker dan.
Ben speelde een leuke pot tegen een jeugdspeler/talent (Nick Zhao). De opening was de Kan-Siciliaan en Ben kreeg met wit snel een ontwikkelingsvoorsprong. En nadat Ben al gerokeerd had, nam Nick ook nog een pionoffer aan (7… – LxPc3, 8. bxc3 – Dxc3) en nu al +3.3 volgens Stockfish dankzij deze “poisoned pawn”. Daarna de loper op a3 en zwart kan voorlopig ook niet meer rokeren. Ben staat echter zo goed dat hij tevéél winstplannen bedenkt. En Nick verdedigt heel slim en langzaam wordt het enorme voordeel van wit minder. Toch staat Ben nog steeds in de plus tot vlak voor de tijdcontrole op zet 38, maar dan: tijdnood en blunder. Ben offert namelijk nóg een pion voor wat hij dacht de beslissende Koningsaanval. Niet dus. Zwart blundert gelukkig ook op zet 40, ook tijdnood tijdcontrole. Het staat nu gelijk en partij kabbelt wat voort tot Ben wéér een mindere zet doet en keihard twee pionnen achter staat, maar nu zónder aanval/compensatie. Wóest op zichzelf besluit Ben om, voor straf, tot het bittere eind te strijden in plaats van opgeven. Ben houdt de Dames op het bord én: op zet 48 trapt zwart alsnog in een ultieme gemene truc! Penning van de zwarte Dame door de witte loper, die niet gedekt staat, maar door de Dame niet genomen kan worden ivm mat op de volgende zet. 4-3
Daar kwamen we goed weg. Nog een halfje nodig voor de teamwinst in de laatste partij, van Ivo. Ivo had op bord 6 met wit in een Konings-Indische partij continu het iets betere spel met druk op de zwarte stelling. Tegenstander Jan Willem van Willigen verdedigde echter nauwkeurig. Juist op het moment dat Ivo zich afvroeg hoe wit verder moest komen, overzag zwart pionverlies. Daarna moest Ivo nog even heel nauwkeurig spelen, maar na Dame ruil kon hij afwikkelen naar een gewonnen eindspel. Na bijna 5 uur de zet h6 vinden, z’n verre vrijpion bewust weggeven om de Koning door het centrum te jagen en de Damevleugel kaal te plukken: chapeau Ivo. End-game boss! 5-3 teamwinst.
Verslag: Ben Gussinklo