In de afgelopen twee rondes moest ASV 4 twee derby’s afwerken. Althans, heet dat zo als je tegen een team van je eigen vereniging speelt? In ieder geval was het niet heel succesvol voor ons. ASV 5 verweerde zich kranig, scoorde drie remises (bij Rik, Martin en Bert werd het evenwicht niet verbroken) en wist van de andere vijf partijen er drie knap te winnen: Philippe kwam goed uit de opening maar, Quirine vocht sterk terug; ikzelf blunderde in de opening een pion weg en Ronnie liet me niet voldoende terugkomen; Jan had de pech dat Roy heel goed zat te spelen. Dat Désiré en Sander beiden een prima partij wonnen was dus helaas niet genoeg voor ons.
Ook tegen stadsgenoot ASA 2 ging het stroef. Door miscommunicatie ging een partij helaas al reglementair verloren. Rik kwam remise overeen in een stelling waarin zijn tegenstander een initiatiefje leek te gaan krijgen. Ook bij Désiré liep de partij remise, hij leek misschien iets prettiger spel te hebben maar meer dan dat was het ook niet. Zelf kreeg ik vanuit de opening het initiatief en mijn tegenstander liet zich steeds verder terugzakken, zodat ik op zet 20 met winnend voordeel de stelling kon openbreken. Invaller Hans won al vroeg in zijn partij een stuk, waarna zijn tegenstander nog lang doorspeelde, maar het eindresultaat was al lang duidelijk. En ook Sander speelde een mooie partij, in het middenspel speelde hij een goede breekzet op de damevleugel en kwam in het voordeel, dat hij in het eindspel steeds verder uitbreidde. 4-2 voor dus en we hadden genoeg aan nog een halfje, maar dat kwam er helaas niet. Bert had al vrij snel het paardenpaar versus het loperpaar van zijn tegenstander, waarbij de paarden in eerste instantie actiever waren. Maar geleidelijk aan namen de lopers het over. In het resterende toreneindspel leek Bert nog even iets te bereiken, maar na een mindere zet ging het alsnog mis. Martin speelde op koningsaanval, terwijl zijn tegenstander aanviel op de damevleugel. Die aanval kwam helaas eerder, en Martin moest afwikkelen naar een eindspel met een stuk minder, dat uiteindelijk niet te keepen was. Een gelijkspel dus in een wedstrijd waarin het voor ons al met al wat tegenzat. Maar die wedstrijden heb je ook weleens.
Verslag: Daan Holtackers