Echt spannend wilde de derby ASV3-USV2 niet worden. De Nijmegenaars staken met zes man de Waal over. Het derde had weliswaar ook te kampen met tegenslag -vier invallers-, maar de grabbelton met sterke reservespelers is zo groot, dat de winst nooit in gevaar kwam.
Dus was het om 13.00 uur al 2-0 en waren Richard en Wouter veroordeeld tot het kritisch beschouwen van de partijen. En kopjes opruimen. Jan bracht het eerste halfje binnen; vanuit het Scandinavisch bereikte hij al snel een volledig gelijke stand. Bart rokeerde lang in de opening. Dan verwacht je toch niet dat je tegenstander zijn eigen verdedigingslinie opblaast op de koningsvleugel. Een gemakkelijke overwinning. Barth doorstond het Evansgambiet en schoof zijn partij beheerst naar winst. De youngsters Bram en Vadim kwamen dit keer niet tot scoren. Bram speelde iets te achteloos zijn h-pion op, waarna hij een kansloos eindspel inging. Vadim pakte een pionnetje mee, en nog een, maar schatte zijn positie te rooskleurig in. Jammer dat een schwindel in het eindspel net niet sluitend was. Albert vond dat het moeizaam ging. Moeizaam? Moeizaam? Hij zette schitterend druk op de damevleugel, walste zijn pionnen naar b7 en c7 en offerde zijn dame. Moeizaam? Een schitterende invalbeurt van deze bescheiden jongeling. 5,5 – 2,5. ASV3 lijkt in veilig vaarwater.
Verslag: Wouter Abrahamse