Afgelopen zaterdag kruisten ASV en Wageningen voor de 20e keer de degens in de vriendschappelijke massakamp. Voorafgaand aan de match van zaterdag hadden beide clubs negen keer gewonnen. Slechts één keer werden de punten gedeeld. Na 537 partijen stond ASV slechts twee bordpunten voor. Een minimaal verschil. Deze zaterdag waren de teams echter minder gelijkwaardig dan in de afgelopen 19 ontmoetingen bij elkaar. Slechts kort ging Wageningen aan de leiding. Toen ASV echter op stoom kwam, was er geen houden aan.
Een verslag maken van 32 partijen als je zelf niet meespeelt, is al ingewikkeld. Als je wel meespeelt, dan kan dat bijna niet goed gaan. Laat dat de disclaimer zijn bij onderstaande weergave van de weer enorm gezellige schaakmiddag.
ASV startte sterk. Horst Eder bracht ASV aan de leiding. Beide spelers hielden een hoog tempo aan. Horst won al snel een pion en in het eindspel was de winst tegen Casper Zwetsloot onverwacht snel daar. Hierna volgde een bloedeloze remise tussen Ruud Wille en Harry Verhoef. Sebastiaan de Jong maakte er 2,5-0,5 van. De jarige Rijk Timmer was mogelijk nog onder de indruk van het eerbetoon dat hij kreeg voor zijn verjaardag, want de nestor van Wageningen tastte al snel enorm mis. Het leverde Sebastiaan een pion en een stuk op. Voldoende voor de winst.
Na deze eerste schermutselingen begon de Wageningse periode. Peter van Deursen raakte tegen Noortje Nijman een stuk kwijt. Dat was teveel van het goede. Na het eerste Wageningse punt kwam ook snel de gelijkmaker. Jan Vermeer deed meer goede zetten dan slechte. Maar die ene slechte was dan ook zo slecht, dat hij Steef Bijlmakers meteen de hand kon drukken. Ook bij Edwin Peters ging het mis. Vanuit de opening kwam Edwin in de verdrukking en met dat voordeel wist Niels van Duijl wel raad. Jonathan Hendriks doorbrak de zegereeks van Wageningen. De jonge ASV-er kreeg het betere van het spel, maar kon niet doordrukken dankzij een listige counter van Rinus van der Molen. Er restte een dynamisch evenwicht, goed voor de tweede remise van de middag: 4-3.
ASV bleef nog even op achterstand. Marc Sterk speelde een spannend duel tegen Clemens de Vos. Toen de bedenktijd aan beide kanten terugliep, werd de vrede getekend. Na deze twee remises kwam ASV weer op stoom. Drie punten op rij kwamen er. Die van Kazem Mollahosseini zag niemand aankomen. Met twee pionnen minder wist Kazem Jan Willem Koekebakker te vloeren. Daar zal wel een ongeluk gebeurd zijn aan Wageningse kant. Carlos Ravelo en Eric van Mullekom speelden een potje koffiehuisschaak met de paarden in de hoofdrol. Uiteindelijk stonden er aan beide kanten van het bord paarden ingesloten, maar Carlos wist met slim spel zijn paard wel te bevrijden. Met een stuk meer was het verder een koud kunstje. Robert Naasz bracht ASV op 4,5-6,5. Na een rustig begin heeft uw verslaggever de rest van deze partij gemist. Maar de zwarte koning stond na de partij ten teken van overwinning midden op het bord, Christiaan Zevenbergen moest tegen Henk Bakker het onderspit delven. Vermoedelijk is er in een goede stelling met een pluspion iets misgegaan.
Peter Kappert wist via actief stukkenspel opponent Erica Janssen op de knieën te krijgen. Erik Wille zorgde voor de volgende Arnhemse zege. Gerard Heuvelink was wat slordig met zijn pionnen. Eindeloos gepeins kon het verlies van twee pionnen niet oplossen. Tijdsoverschrijding bracht de winst bij ASV. Paul Schoenmakers kwam moeilijk uit de opening, maar hij wist zich langzaam los te werken tegen Cees van de Waerdt. In zijn 20e optreden moest de Wageninger na dameverlies de winst aan Paul laten. Fred Reulink wachtte na vroege damewinst al heel lang op de winst. Zijn geduld werd tenslotte beloond. Ben Gussinklo vocht met Frits Gieltjes om iedere centimeter op het bord. Beiden gaven niet toe. Remise. Remco Menger was tegen Frank Pouels in een ingewikkeld eindspel het meest gehaaid: 6-12.
Wouter van Rijn kon het niet bolwerken tegen Rembrandt Bruil. Deze nederlaag werd echter direct weer gecompenseerd door Otto Wilgenhof. Met twee stukken tegen een toren kon Otto Fred Jonker steeds verder in de problemen brengen. Hierna won Hedser Dijkstra. Eerst verzuimde hij nog om Marius Bolck mat te zetten, maar de route die de ASV-er koos, bracht enkele zetten later even goed de winst. Jan van de Linde kreeg een zeer aanvallende John Stigter tegenover zich. In tijdnood overspeelde de Wageninger zijn hand. ASV reeg de zeges op dat moment aaneen, want ook Theo Koeweiden boekte een zege. Met actief stukkenspel bracht Theo Jan de Bont in het nauw. In het vierde uur drukte Theo door (16-7).
ASV kon niet meer verliezen, maar het winnende punt moest nog wel komen. Dat lukte Peter Boel niet. In een partij met rokades op verschillende vleugels wist Martijn Naaijer materiaal te winnen. Wouter Abrahamse nam er de tijd voor om zijn tegenstander Joost Hooghiemstra uit te tellen. Maar het kwam er wel van. Jacques Boonstra had steeds het betere van het spel. Koen Uitdehaag deelde wel speldenprikjes uit, maar in het eindspel verzilverde Jacques zijn voordeel. Rob van Helvoort deed verwoede pogingen om Robin van Leerdam te verslaan. Robin verdedigde echter zeer nauwkeurig, waardoor Rob geen winstweg kon vinden. Aan het topbord ontspon zich een spannend gevecht tussen schaakmeester Chiel van Oosterom en onze Saša Albers. Het duel eindigde in een eindspel dat om de tempi ging. Saša leek nog juist een remiseweg te vinden, maar een tempo zet van Chiel deed hem de das om: 9,5-18,5.
Het duel tussen Tom Bus en Erwin Oorebeek was heel ingewikkeld. De materiaalverhouding was niet gelijk. Tom bestookte met zijn stukken de vijandelijke koning die weinig verdedigers in de buurt had. Erwin had een verre vrijpion. In de tijdnoodfase werd de vrede getekend, terwijl remise eigenlijk de enige uitslag was die niet bij de partij paste. Gwénaël Paris zag tegen Sjoerd de Rave een truc mislukken, waardoor hij geen materiaal won, maar een kwaliteit achter kwam. De remisemarge leek nog groot genoeg, maar in tijdnood kon Gwénaël niet verhinderen dat hij pionnen verloor. Verlies was toen niet meer af te wenden. Nico Schoenmakers leek lange tijd op weg naar de winst. Hij wist tegen Kees van Dijk echter een kwaliteit extra niet te verzilveren. Twee vrijpionnen compenseerden tenslotte het materiaalvoordeel. Remise. De massakamp eindigde aan bord 32. René Schoenmakers en Jan van den Enden zorgden voor een spannend slot te midden van veel kijkers. René had drie pionnen voor een stuk. In tijdnood kwamen de stukken van Jan verkeerd te staan. René kon daardoor een niet te stuiten vrijpion creëren. Dat zag de ASV-er echter een zet te laat en toen kon de vrijpion wel gestopt worden, waardoor het laatste punt naar Wageningen ging.
ASV won in Wageningen met 12,5-19,5 en kwam zo weer op voorsprong. Over één ding was iedereen het eens. In 2026 is de 21e massakamp tussen Wageningen en ASV. Mogelijk reizen we nog een keer naar Wageningen af, want hun 100-jarig bestaan is net iets meer bijzonder dan het 135-jarig jubileum van ASV.
Wageningen – ASV 12,5-19,5
1. Chiel van Oosterom (2408) – Saša Albers (2264) 1-0
2. Rembrandt Bruil (2324) – Wouter van Rijn (2176) 1-0
3. Erwin Oorebeek (2161) – Tom Bus (2121) 0,5-0,5
4. Fred Jonker (2112) – Otto Wilgenhof (2098) 0-1
5. Martijn Naaijer (2016) – Peter Boel (2076) 1-0
6. Robin van Leerdam (1963) – Rob van Helvoort (2031) 0,5-0,5
7. Clemens de Vos (1948) – Marc Sterk (2016) 0,5-0,5
8. John Stigter (1939) – Jan van de Linde (2014) 0-1
9. Joost Hooghiemstra (1846) – Wouter Abrahamse (1983) 0-1
10. Pieter Kruit (1908) – Fred Reulink (1962) 0-1
11. Frits Gieltjes (1825) – Ben Gussinklo (1876) 0,5-0,5
12. Cees van de Waerdt (1812) – Paul Schoenmakers (1876) 0-1
13. Harry Verhoef (1801) – Ruud Wille (1835) 0,5-0,5
14. Hein Stallinga (1792) – Robert Naasz (1827) 0-1
15. Koen Uitdehaag (1785) – Jacques Boonstra (1825) 0-1
16. Gerard Heuvelink (-) – Erik Wille (1875) 0-1
17. Niels van Duijl (1773) – Edwin Peters (1820) 1-0
18. Marius Bolck (1754) – Hedser Dijkstra (1798) 0-1
19. Kees van Dijk (1745) – Nico Schoenmakers (1795) 0,5-0,5
20. Eric van Mullekom (1690) – Carlos Ravelo (-) 0-1
21. Rinus van der Molen (1685) – Jonathan Hendriks (1731) 0,5-0,5
22. Casper Zwetsloot (1635) – Horst Eder (1712) 0-1
23. Steef Bijlmakers (1609) – Jan Vermeer (1736) 1-0
24. Rijk Timmer (1603) – Sebastiaan de Jong (1680) 0-1
25. Sjoerd de Rave (1600) – Gwénaël Paris (1674) 1-0
26. Jan Willem Koekebakker (1572) – Kazem Mollahosseini (1636) 0-1
27. Jan de Bont (1570) – Theo Koeweiden (1705) 0-1
28. Henk Bakker (1562) – Christiaan Zevenbergen (1611) 1-0
29. Frank Pouels (1560) – Remco Menger (1596) 0-1
30. Noortje Nijman (1480) – Peter van Deursen (1587) 1-0
31. Erica Janssen (1200) – Peter Kappert (1543) 0-1
32. Jan van den Enden (-) – René Schoenmakers (1409) 1-0
Verslag: Erik Wille
