Een avondwedstrijd aan de rand van Enschede kijkt niet iedere speler naar uit. We troostten ons met de gedachten dat onze tegenstander dit vier keer moet doen. Dus we gingen vroeg in de avond op pad en waren ruim na middernacht weer thuis. En tussen die momenten gebeurde er naast het reizen veel op de schaakborden.
Lonneker 1 kan op papier een van de sterkste teams zijn. Ze hebben echter 13 spelers, waarvan er maar 8 kunnen spelen. Tegen ons ontbraken de drie spelers met de hoogste rating, maar wat er over bleef was nog ingewikkeld genoeg. Te ingewikkeld zo zou vier uur later blijken. ASV 2 kwam op voorsprong door Peter Boel. Met een ‘onderste-rij-grap’ won Peter pardoes een toren. Al snel was het weer gelijk, want captain Erik Wille pleegde een schijnoffer. Schijn bedriegt, want het stuk kwam niet terug. Het bleef een poosje 1-1 met uitzicht op een uitslag die in de buurt van de 4-4 zou liggen. Bij Theo Jurrius ging er iets mis. Na kwaliteitsverlies staakte de ASV-er de strijd om er later achter te komen, dat het nadeel maar beperkt was. Otto Wilgenhof won al vroeg in de partij een stuk. Zorgvuldig spelend ging hij de dreigingen uit de weg en bracht ASV 2 weer op 2-2. De tegenstander van Roy Vink trok met twee stukoffers ten aanval. Het klopte allemaal niet, maar Roy koos net de verkeerde zettenreeks, waardoor er een ontsnapping naar eeuwig schaak was. Barth Plomp deelde ook het punt. Alle stukken werden geruild en zo restte er een spannend pionneneindspel. Dat eindigde in remise. De gezichten van de Arnhemmers stonden intussen somber. Ruben Hogenhout had zijn voordeel wat laten verwateren. Er was nog wel iets om voor te spelen, maar door een onoplettendheid zette Rubben drie keer dezelfde stelling op het bord. Remise! Paul Schoenmakers was in een vermakelijke partij wat materiaal achterop geraakt. Na een afwikkeling verloor Paul een toreneindspel met drie pionnen minder. Een competitiestart met een 4,5-3,5 nederlaag. Er waren zeker kansen op een beter resultaat, waardoor we toch met een wat katterig gevoel huiswaarts keerden. Gelukkig konden we terugkijken op een gezellige schaakavond. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat afgezien van de reistijd het absoluut geen straf is om in Lonneker te spelen. Gezelligheid gaat daar voor alles en dan voelt een ASV-er zich al snel thuis. Misschien wel iets te goed thuis. En nu op naar de derby tegen ASV 1!
Verslag: Erik Wille
