In ronde 3 van de KNSB-competitie trad ASV 7 aan tegen Amersfoort 4. ASV trad op in vrijwel de volledige basisopstelling. Alleen Rob van Belle had zich afgemeld, omdat hij ongelukkig ten val was gekomen en fysiek en mentaal moest herstellen hiervan. Remco Menger werd als invaller geronseld. Hoe anders was dat bij Amersfoort, dat twee topspelers mistte en maar liefst 5 invallers had, waarvan drie nog zonder rating. Captain André van Kuijk meldde dat hij mogelijk wat te laat zou zijn (of eigenlijk was vooral de trein van zoonlief Vadim te laat) en het was goed om te zien dat Bram Rouwenhorst de captainsrol tijdelijk overnam. Dat staat genoteerd voor de toekomst! Een leerpuntje hierbij was het communiceren van de opstelling met het team. André was er net op tijd en zag dat Mahir en Remco aan het verkeerde bord zaten, wat tenauwernood kon worden hersteld.
Nadat de arbitrage het startschot had gegeven, zie je duidelijke verschillen in speelstijl. Om het in atletiektermen te houden: Albert houdt er rekening mee dat het een marathon wordt, terwijl Mahir bij voorkeur een 200 m sprint. Captain André is meer van de steeplechase en valt daarbij nog wel eens in de waterbak, maar dit terzijde.
Op de onderste drie borden speelden Mahir Varlioglu, Remco Mengel en Robbie Kuipers onberispelijke partijen. Ze waren gewoon een klasse beter dan hun tegenstander. Remco nam de felicitaties van André hardhandig in ontvangst (schouder half uit de komt). Een pluim voor Robbie, wiens tegenstander een hogere rating heeft dan hij. Robbie komt hiermee boven 1.500 uit. En Mahir schiet mijn zijn hoge K-factor de 1.700 in. Fraaie mijlpalen. Ondertussen konden we op bord 1 al snel een 0 aantekenen voor Ron Brachten, waarmee er een tussenstand van 3-1 op het bord stond. Wat een luxe.
Gerald Visch stond de hele partij beter, maar liet ergens in het middenspel de partij verzanden in remise. André van Kuijk kwam in het Konings Indisch terecht waarbij de witveldige loper fiancetteerden. Er ontstond een zeer gesloten stelling. Om niet de hoon van zoonlief over zich te krijgen, besloot André tot een breekzet op de c-lijn. Hij kreeg controle over die lijn, maar kon niet tot voordeel komen. Wit kreeg het initiatief en bij elke foute zet van zwart zou dat tot voordeel hebben geleid. Maar toen herinnerde André de woorden van Theo (na een onlangs verloren partij in de interne): je hebt gewoon een kasteel waar de tegenstander ook niet in kan komen. Dus André besloot om van dat moment alleen maar zijn koning wat op en neer te bewegen en remise aan te bieden (waarmee we als team in ieder geval zouden gelijkspelen). De tegenstander wilde eerst zijn captain raadplegen, maar besloot toen toch maar door te spelen. Het werd remise door zetherhaling en daarmee 4-2. André hoopte hiermee de laatste stap te doen om weer terug in de 1.700 te komen. Die hoop bleek ijdel, want zijn tegenstander heeft nog geen rating.
Nog 2 partijen te gaan en het zag er heel goed uit. Bram Rouwenhorst op bord twee boekte een knappe winst en komt qua rating daarmee boven 1.800. Dat wordt promotie naar bord 1! Ondertussen zat op bord 4 Albert te strijden voor het punt. Een salonremise kwam bij beiden niet op en het was pas tegen zessen dat toch in puntendeling moesten berusten.
ASV7 staat na speelronde 3 op de eerste plaats. De verschillen zijn nog erg klein in deze poule van 7 (Amersfoort volgt op 2 met slechts een half bordpuntje minder), maar we hebben iets om voor te strijden en dat is natuurlijk goed voor de teamspirit.
Verslag: André van Kuijk