ASV-3 kende een goeie start aan het seizoen 2024-2025: even stond het team gedeeld 3e na vijf speelrondes, maar 3 opeenvolgende verliesrondes dreigde roet in het eten te gooien. Praktisch gezien waren wij al veilig nadat onze concurrenten in andere klassen niet wisten te winnen in ronde 8.
N.B.: Ik daag hierbij onze mathematische wonderkinderen uit om
P(ASV-3 degradeert∣concurrentie KNSB 3e klasse \ 3F) uit te rekenen.
In eerdere wedstrijden hebben wij aangetoond terecht tot de derde klasse te behoren: nu was het aan ons om dit af te dwingen tegen titelkandidaat als ware David tegen Goliath. De één praktisch veilig, de ander praktisch kampioen: maar de wedstrijd was spannender dan het elo-verschil (2003-2155) deed vermoeden:
Op bord 1 speelde Frank een rustige opzet (gesloten Siciliaans) waar wit gevoelsmatig in het begin iets beter stond maar gaandeweg ietwat planloos speelt en het voordeel verloor. Hierdoor kreeg Frank iets beter spel en uiteindelijk een eindspel met zware stukken en een heel goed paard tegen een ietwat slechte loper die tegen een witte dubbelpion aan keek . Wit dacht op de dame vleugel te kunnen forceren om zo spel te krijgen tegen mijn enige zwakte op d6. Alleen kreeg Frank toen tegenspel op een van de open lijnen en stonden de witte koning en de koper zo ongelukkig dat wit een kwaliteit moest offeren. Na dameruil was het resterende eindspel met wat gezwoeg gewonnen. 1-0
Roy kreeg het zwaar tegen de topscorer van WLC met 6/7, Chiel Koster, op bord 7. Met zwart kwam er een fianchetto Grunfeld op het bord. Het werd dan ook al snel strategisch steekspel, over en weer. Wit speelde een pot uit het boekje: eerst het goed zetten van z’n om vervolgens druk op te bouwen op de damevleugel. Dit zorgde voor een kleine witte plus die langzaam werd uitgebouwd waarna de zwarte stelling in de loop van het middenspel onder de druk bezweek. 1-1
Jan wist op bord 3, gewapend met leren broek en goede zin, zijn tegenstander te verrassen: hij kwam goed uit de opening en had het centrum helemaal in handen. Een poging om een koningsaanval te ondernemen lukte niet. Na het blunderen van een pion was het over en uit: 1-2
Remco kwam met wit op bord 8 vanuit de opening ietsje beter te staan. Hij kon dat een hele tijd vasthouden waarna zwart probeerde met een pionoffer los te komen, maar dat werd een gevaarlijke vrijpion. Er kwam een tactische fase waarin zwart toch nog actief werd, maar toen hij probeerde op mat te gaan spelen zag hij te laat dat mijn eigen matdreiging veel sterker was. 2-2
Invaller Job Bernards kreeg op bord 5 de zware taak Sebastiaan Smits (2180+) met zwart te lijf te gaan. Waar David raakte, miste Job’s slinger: Tegenkansen in het centrum werden gepareerd met een effectieve koningsaanval waarna het punt geteld was voor Eindhoven. 2-3.
Op bord 2 had Koen een zware middag tegen jeugdtalent Sacha Kurt: zwarts opzet tegen Koen’s Nimzowitsch-Larsenaanval zat vol venijn, en leek na scherp spel het onderspit te moeten derven. Koen kwam tegen de verwachtingen in snel weer gelijk te staan maar wist naar eigen zeggen een actieve only-move te missen in het eindspel. Hierna was het een gelopen wedstrijd. 2-4
Mark trof KNSB-veteraan en ex-Meesterklasse kampioen IM Gerard Welling op bord 4. De opening verliep vrij rustig en zowel Welling als Marc hadden geen duidelijk plan. Na verloop van tijd kwam Marc wat beter te staan doordat hij ruimte kreeg op de damevleugel. Welling wist dit echter zonder al te veel moeite te neutraliseren, waardoor we in een gelijk eindspel belandden. In eerste instantie weigerde zwart remise, maar toen duidelijk werd dat een half bordpunt voldoende was om het kampioenschap veilig te stellen, eindigde de partij met een zettenherhaling. 2,5-4,5 Als ware kapitein van een zinkend schip, eer aan Bent om de laatste partij van ASV-3 2024-2025 te bezegelen met een zege. Wit speelde een dubieuze opzet binnen het Gesloten Siciliaans waar Bent al vroeg gebruik kon maken van het gat op g4 na een vroeg f4+h4. Deze kans liet hij links liggen, om in een complex middenspel vol centrumspanning remise aan te bieden. Dit werd gezien de stand (2-3 op moment van spelen) afgewezen. Na een verslapping in tijdnood kon Bent via afbreuk van wits centrum een stuk winnen en gaf tegenstander Thomas Kools in een technisch verloren eindspel op. Het moet vermeldt worden dat het nog niet direct uit was, maar Kools’ gedachten lagen (terecht) bij het Eindhovens’ kampioenschap.
Middels dit bericht wil ik de Eindhovenaren feliciteren met hun klinkende zege en de zes-en-twintigste landstitel. Voetbal buiten beschouwing gelaten, wens ik ook WLC succes in de tweede klasse komend jaar.
Verslag: Bent Schleipfenbauer
